دیروز ظهر وقتی با همسرم بین کوچهها قدم میزدیم خانمی که از کنارش گذشتیم، برگشت و به همسرم و گفت:
-خانم ببخشید. خانم!
-بله؟
-شما یه خواهر ندارید که مثل خودتون چشم رنگی باشه؟! سه ساله برای داداشم دنبالِ یه خانمِ چشم رنگی میگردم!
-نه ؛ ببخشید.
ملاکهایمان سر جایش نیست. چرا باید برای انتخاب همسری که قرار است ثانیههایِ عمرمان را باهاش شریک شویم، آنهم نه فقط دوران جوانیرا ، بلکه تمام عمر را ؛ فقط ملاک ظاهری اعمال کنیم؟! این مسئله برایم غیر قابل هضم است.
درباره این سایت